Pastrimi i industrisë dhe ekonomisë do të sjellë përfitime të mëdha ekonomike për vendet që e shfrytëzojnë mundësinë në kohë, është mesazhi i Simon Stiell, Sekretarit të Përgjithshëm të Konventës Kornizë të OKB-së për Ndryshimet Klimatike. Përpara një samiti kyç të liderëve botërorë në Nju Jork, Stiell i tha The Guardian se ishte i bindur se përfitimet ekonomike do t’i detyronin qeveritë të përshpejtonin veprimet klimatike, edhe pse ishte e qartë se angazhimet e Marrëveshjes së Parisit nuk do të përmbusheshin deri në fund të këtij muaji.
Stiell beson se procesi po ecën në drejtimin e duhur, megjithëse jo mjaftueshëm shpejt ose mjaftueshëm thellë. Ai përmendi Kinën si shembull, ku burimet e rinovueshme tashmë sigurojnë një të katërtën e energjisë elektrike, makinat elektrike mbajnë gjysmën e tregut dhe eksportet e gjelbra arritën në 177 miliardë dollarë vitin e kaluar. Megjithatë, Pekini ka të ngjarë të propozojë një plan konservator për klimën, pjesërisht për shkak të pasigurive politike globale.
Bashkimi Evropian gjithashtu nuk ka arritur të bjerë dakord për një objektiv më ambicioz. Ministrat këtë javë ranë dakord të ulin emetimet me 66.25 në 72.5 për qind deri në vitin 2035, krahasuar me vitin 1990. Aktivistët kishin pritur të paktën 79 për qind, dhe ekspertët paralajmërojnë se një opsion më i butë do të linte një rrugë tepër ambicioze drejt një uljeje prej 90 për qind deri në vitin 2040.
Australia njoftoi javën e kaluar se synon një ulje prej 62 deri në 70 për qind deri në vitin 2035, që është gjithashtu nën rekomandimet shkencore. Në të njëjtën kohë, SHBA-të, Rusia dhe Arabia Saudite janë akuzuar shpesh për ngadalësimin e negociatave.
Megjithatë, Stiell thekson se investimet private tregojnë se tregu tashmë po përgjigjet. Vitin e kaluar, më shumë se 2 trilionë dollarë u investuan në energjinë e gjelbër dhe industritë me karbon të ulët, dyfishi i investimeve në lëndët djegëse fosile. “Shoh premtime, shoh veprime, shoh rezultate konkrete, por prapë nuk është e mjaftueshme”, theksoi ai.
Ndryshimi i klimës po godet gjithnjë e më shumë edhe vendet e pasura: rritja e çmimeve të ushqimeve për shkak të kushteve ekstreme të motit dhe numri në rritje i shtëpive dhe vendeve të punës që nuk ia vlen më të sigurohen në SHBA dhe Mbretërinë e Bashkuar. Fatura për dëmet klimatike matet tashmë në qindra miliarda dollarë në vit, dhe deri në fund të dekadës mund të arrijë më shumë se pesë për qind të PBB-së globale çdo vit. “Një recesion i tillë do të ishte i pashembullt”, paralajmëroi Stiell.
Pavarësisht gjithçkaje, ai mbetet optimist. Ai beson se Cop30 në Brazil mund të jetë një pikë kthese, jo domosdoshmërisht një zgjidhje për të gjitha problemet, por një mesazh i qartë se tranzicioni i gjelbër hap gjithashtu mundësi ekonomike përmes vendeve të reja të punës, një furnizimi më të sigurt me ushqim dhe energji dhe një cilësie më të mirë jetese. “Nuk mjafton të ngresh alarmin, duhet t’ua përçosh mesazhin njerëzve në një mënyrë që ata e kuptojnë. Dhe në të njëjtën kohë, unë shoh mundësi, shoh shpresë dhe qëndrueshmërinë e njerëzimit”, përfundoi Stiell.
/Motilokal.com
