Tani, me miratimin zyrtar, marrëveshja shihet si një hap strategjik ekonomik dhe diplomatik.
Kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu ka miratuar një marrëveshje të paprecedentë energjetike me Egjiptin, me vlerë rreth 35 miliardë dollarë, e cila parashikon eksportin e gazit natyror nga Izraeli drejt Egjiptit deri në vitin 2040.
Kështu ka raportuar gazetari i Axios, Barack Ravid, lidhur me çështjen, përmes burimeve diplomatike.
Marrëveshja bazohet në shfrytëzimin e rezervuarit gjigant Leviathan, nga ku gazi do të eksportohet drejt Egjiptit përmes infrastrukturës ekzistuese. Pavarësisht rëndësisë së saj ekonomike, miratimi ishte shtyrë për muaj me radhë për shkak të shqetësimeve mbi sigurinë dhe çmimin e drejtë të tregut.
Ministri izraelit i Energjisë, Eli Cohen, ka deklaruar më herët se Izraeli këmbënguli për garanci të forta sigurie dhe për një çmim që reflekton tregun ndërkombëtar, përpara se të jepte dritën jeshile për marrëveshjen.
Presion dhe ndërmjetësim nga SHBA
Sipas burimeve izraelite, administrata amerikane ka ushtruar presion që marrëveshja të finalizohej, me shpresën se ajo mund të hapë rrugën për një takim publik mes Netanyahut dhe presidentit egjiptian Abdel Fattah al-Sisi, nën kujdesin e presidentit amerikan Donald Trump.
Zyrtarë izraelitë vlerësojnë se miratimi i marrëveshjes mund të shërbejë si katalizator diplomatik, duke shënuar takimin e parë publik pas vitesh mes krerëve të shteteve të Izraelit dhe Egjiptit.
“Kjo do të jetë një nga marrëveshjet më fitimprurëse në historinë e Izraelit”, ka deklaruar një zyrtar i lartë.
Siguria dhe traktati i paqes
Jerusalemi ka kërkuar gjithashtu garanci nga Kajro për respektimin e plotë të angazhimeve të traktatit të paqes, veçanërisht në dritën e raportimeve për aktivitet ushtarak egjiptian në Gadishullin e Sinait.
Pak javë më parë, Sekretari amerikan i Energjisë, Dan Brouillette, anuloi një vizitë të planifikuar në Izrael, pasi Qeveria izraelite nuk kishte qenë gati të ecte përpara me marrëveshjen në atë fazë.
Tani, me miratimin zyrtar, marrëveshja shihet si një hap strategjik ekonomik dhe diplomatik, që forcon bashkëpunimin energjetik në Mesdheun Lindor dhe mund të ndikojë edhe në zhvillimet politike rajonale.
